تمرینات تناوبی اثرات متفاوتی بر شاخص های فیزیولوژیک و عملکردی ورزشکاران دارد. همچنین اثرات متنوعی بر عوامل خونی موثر بر عملکرد در پی این تمرینات گزارش گردیده است. بنابراین، قرائت و رمضانی نژاد در سال ۱۳۹ به مطالعه اثر دو نوع تمرین تناوبی بر شاخص‌های عملکردی و عوامل خونی پاروزنان نخبه مرد و مقایسه آن با تمرین سنتی پرداختند. بهمین منظور، تعداد ۳۰ پاروزن نخبه با میانگین سنی ۶/۳ ± ۴/۲۲ سال، حاضر در اردوهای ملی به طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی فزآینده، تناوبی یکنواخت و سنتی استقامتی قرار گرفتند. اکسیژن مصرفی بیشینه، میانگین سرعت ارگومتر (vRmax)، بیشترین زمان فعالیت ارگومتر در سرعت میانگین (TvRmax)، ضربان قلب و لاکتات خون پس از آزمون بیشترین زمان فعالیت ارگومتر در دو مرحله پیش و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. طول دوره تمرین در سه گروه تناوبی فزآینده، تناوبی یکنواخت و سنتی؛ ۸ هفته طول کشید. شاخص های خونی شامل سلول های قرمز خون، هماتوکریت، هموگلوبین و میانگین تخریب هموگلوبین با دستگاه آنالیزگر خون اندازه‌گیری شدند. از روش تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری ۰/۰۵>p برای استخراج نتایج استفاده شد. یافته‌ها: بهبود معنی داری در اکسیژن مصرفی بیشینه (به ترتیب با ۰/۰۰۰۱=p و ۰/۰۳=p)، vRmax (به ترتیب با ۰۲/۰=p و ۰۲/۰=p)، و TvRmax (به ترتیب با p=0/01 و ۰۳/۰=p) در دو گروه تمرین فزآینده و یکنواخت مشاهده شد. میانگین برون ده توان نیز در گروه تمرین فزآینده (۰۲/۰=p) و یکنواخت (۰۳/۰=p) بهبود یافت؛ اما تغییرات در عوامل هموریولوژیک بین سه گروه تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری : تمرینات تناوبی فزآینده و یکنواخت موجب ارتقای سطح عملکرد پاروزنان می گردند؛ اما تمرین تناوبی فزآینده در میزان تحمل فعالیت شدید در آستانه لاکتات، بهبودی بیشتری ایجاد می کند.
کلیدواژه ها:
تمرین تناوبی،پاروزنان نخبه،آستانه لاکتات،هموریولوژی
برای دریافت این مقاله، به آدرس زیر مراجعه کنید:
قرائت، محمدعلی ؛ رمضانی، علی رضا (۱۳۹۶). اثر دو نوع تمرین تناوبی شدید بر شاخص های عملکردی و خونی پاروزنان مرد نخبه. مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش، شماره ۱۱، ۱۳۵- ۱۴۳.
https://journals.birjand.ac.ir/article_852.html
برای دانلود این مقاله به زبان فارسی و انگلیسی از سایت فدراسیون قایقرانی روی همین متن کلیک کنید