دختر قمی مدال‌آور اسلالوم بانوان گفت: بسیار خوشحالم که به عنوان یک نوجوان دختر اولین مدال قایقرانی قم را به دست آوردم.
روابط‌عمومی فدراسیون قایقرانی، یک قهرمان جدید در دنیای قایقرانی ایران ظهور کرده است. ساناز پوزش‌پور، نوجوان پرشور قمی، توانست با تلاش‌های بی‌وقفه‌اش اولین مدال تاریخ قایقرانی استان قم را در هفتمین دوره المپیاد استعدادهای برتر ورزش کشور در رشته اسلالوم به‌دست آورد.
در این گفت‌وگوی ویژه، ساناز از لحظات ویژه پیروزی‌اش، چالش‌ها، و آرزوهای بزرگش برای آینده صحبت می‌کند:
🔹 ساناز جان، اولین مدال تاریخ قایقرانی قم به نام تو زده شد! حس و حال خودت چطور بود وقتی مدال را دریافت کردی؟
واقعاً حس بی‌نظیری بود! وقتی که بر سکو رفتم و مدال خودم رو گرفتم، یاد تمام روزهایی افتادم که در تمرینات سخت تلاش کرده بودم. برای من که اولین مدالم بود، این پیروزی فراتر از یک موفقیت فردی بود. حس می‌کردم این مدال نه فقط برای من، بلکه برای همه قایقرانان قم است که همیشه با دلی پر از امید و انگیزه تمرین می‌کنند. این مدال، نشان از تلاش همه کسانی دارد که در کنار هم برای رسیدن به این روز کار کردند.
🔹 در مسابقات بندرعباس، رقابت‌ها چگونه بود؟ آیا لحظات خاصی بود که فراموش نکنی؟
رقابت‌ها خیلی هیجان‌انگیز بود! از ۱۳ استان شرکت‌کننده، قایقرانان با سطح آمادگی بسیار بالا حضور داشتند. اما چیزی که برای من خیلی خاص بود، وقتی از یکی از موانع عبور می‌کردم و به خودم گفتم: «این لحظه باید به بهترین نحو سپری بشه.» برای من نه تنها پیروزی مهم بود، بلکه چالش‌هایی که در مسیر مسابقه پیش می‌آمد، همیشه باعث می‌شد تا بیشتر تلاش کنم. خصوصاً گرمای طاقت‌فرسای هوا، که اگرچه سخت بود، اما در نهایت به تمرکز بیشتر کمک کرد.
🔹 تمریناتت در قم چگونه پیش می‌رفت؟ و چه تفاوتی در استخر مسابقات احساس کردی؟
در استخر سرزمین شادی قم، شرایط خیلی بهتر از گذشته داشتم. فضای استخر و امکاناتی که در اختیار ما قرار گرفت، تفاوت زیادی ایجاد کرد. در آنجا، علاوه بر تمرینات فنی، بیشتر روی مهارت‌های روانی مثل مدیریت استرس و تمرکز در لحظات حساس کار کردیم. مربیانم همیشه یادآوری می‌کردند که حتی در شرایط سخت باید به خودم ایمان داشته باشم و از هر لحظه برای پیشرفت استفاده کنم.
🔹 به کسانی که در این مسیر از تو حمایت کردند، چطور می‌خواهی تشکر کنی؟
مهم‌ترین تشکر من به خانواده‌ام است. همیشه در کنارم بودند، نه تنها در روزهای موفق، بلکه در روزهایی که دلسرد می‌شدم. بدون آن‌ها، نمی‌توانستم به این مرحله برسم. از مربیانم هم خیلی سپاسگزارم، چون همیشه با حوصله و انگیزه، برای رسیدن به این هدف در کنارم بودند. و همچنین مسئولان هیات قایقرانی قم که شرایط خوبی برای تمرین فراهم کردند. واقعاً اگر حمایت‌های آن‌ها نبود، به چنین مدالی نمی‌رسیدم.
🔹 و در نهایت، چشم‌اندازت برای آینده قایقرانی چه خواهد بود؟
آینده‌ام را پر از امید می‌بینم. می‌خواهم با تمرین بیشتر، در مسابقات آینده مدال‌های بیشتری به‌دست بیارم و هدف نهایی‌ام اینه که در تیم ملی قایقرانی حضور پیدا کنم. هدفم اینه که برای ایران افتخارآفرینی کنم و امیدوارم که دختران بیشتری به این رشته بپیوندند. من همیشه باور دارم که هیچ چیزی غیرممکن نیست، و از همین حالا برای موفقیت‌های آینده می‌جنگم.